Vegetarisme – door Chandra
Als je naar de ogen van een dier kijkt, dan verbaas je je erover hoeveel bezieling daarin ligt. De ogen van een dier zijn heel vaak vergelijkbaar met de ogen van een mens. Dezelfde diepte of wijsheid, warmte, verdriet, sprankeling of vreugde. En soms lijken de ogen net als die van een mens wat leeg of koud.
Dieren zijn wezens met een ziel …
Ik heb vlees en vis gegeten totdat ik spontaan inzag dat niet alleen huisdieren of hobby paarden maar ieder dier het verdient om goed behandeld te worden. Dat daarin geen onderscheid is en dat het slachten en eten van dieren in wezen wreed is.
Je hebt nog steeds natuurvolken die een hele dag jagen op bijvoorbeeld een gazelle om het daarna ritueel te slachten. Er is respect voor het dier omdat het voedsel geeft voor een langere periode en aan meerdere mensen. Die mensen eten niet om het consumeren maar om te leven. Dat heeft een heel andere dynamiek. Daarin schuilt nog iets natuurlijks een samenwerking tussen de mens en de natuur.
Hier in het Westen zijn de varkensstallen immens, dieren worden op gehokt, gefokt en geslacht voor de buik en er is weinig compassie in het verdienmodel rond slachtdieren. Er is veel angst en stress rond de vleesverwerkende industrie en er zijn vrij recent berichten geweest dat dieren in slachthuizen worden mishandeld of vernederd. Dat snijdt door je ziel.
Het eten van vlees heeft op die manier iets pervers en is dan puur gericht op zelfvervulling. Wat je ook heel vaak hoort bij een gesprek rond vegetarisme: ‘Iedereen eet toch vlees?’
Er zijn lichtpuntjes: De Schijf van Vijf – als dat je interesseert – prijst vlees niet meer aan als noodzakelijk voor een gezond leven. Net als voor zuivel zijn er genoeg goede vleesvervangers zoals soja, peulvruchten, noten, tempeh. We leven in een rijke omstandigheid. Ook hoor je vaak: ‘Soja is de grootste vervuiler, er wordt heel veel grond aan opgeofferd.’
De meeste soja wordt gebruikt voor veevoer …
Als je het toch niet kan laten en je vleesje of visje moet hebben, overweeg dan om het minder te eten. Bedenk dat je per jaar minstens een koe of een andere dieren spaart door er ‘nee’ tegen te zeggen.
Vegetarisme is geen geloof en mag ook niet leiden tot fanatisme. Maar als mensheid mag je naast al de technologische vooruitgang die er wordt geboekt, verwachten dat er ook mentaal stappen vooruit worden gezet. Het inzicht dat het eten van dieren een vorm van agressie is, zou mogelijk andere vormen van agressie eveneens kunnen verminderen zoals de oorlogen die helaas nog steeds volop en overal woeden.
Eet smakelijk!
(Audio stem AI.)
Zelfonderzoek – door Nathan
Maar wat onderzoek je dan, een zelf dat niet bestaat? Of een zelf waarin jij gelooft, dat wel bestaat, zoals het zogenaamde ware zelf. Valt het vervelende ego ook onder dit onderzoek? Maar wie onderzoekt dat dan?
Ik denk dat in relatie staan tot anderen een belangrijk onderdeel vormt van het onderzoek. Je zult maar last hebben van een hardnekkige blinde vlek, wat dan? De ander kan je daar dan op wijzen, nietwaar?
Ook de bereidheid hebben om geheel alleen te staan in waarheid, is vanzelfsprekend belangrijk.
Boeddha’s liefde voor de waarheid was groot genoeg om zijn carrière, gezin en yoga-leraren in het woud te verlaten! Kun je als zoeker wel echt rekening houden met anderen, als je als een soort Einstein van de zelfkennis voortraast?
Boeddha verwierp een zelf als werkelijkheid. Maar wie of wat was hij dan? Hij beweerde van zichzelf dat hij geen god was maar een ontwaakte. Hij leerde dan ook: Wees een licht voor jezelf.
Het zogenaamde zelf is het product van gedachten en verlangens. En als je de onzin doorziet van dat alles, is er geen ik meer. Geen middelpunt meer, geen zelf. Ik en de wereld bestaat dan niet meer. Het leven is er dan nog wel maar een ontwaakt leven en geen leven vanuit een bepaald centrum.
Hier kun je het volledig mee oneens zijn, nietwaar? Jij bent het zelf maar er is geen zelf in jou. Het leven is jou en jij bent het leven. Er is geen sprake van een apart zelf. Het leven is het zelf. Ik ben alles en niets. Je bent de wereld die je waarneemt.
Paulo Coelho beweert bijvoorbeeld, dat je beter het denken kunt beheersen dan dat jij je laat beheersen door het denken. Op die manier wordt de denker en het denken als twee zaken gezien. Maar ik zeg je: de denker en het denken zijn niet-twee, ze zijn een en hetzelfde.
Er is nog altijd sprake van een innerlijk conflict, ook al zeg je, beweer je het denken niet te zijn en het te beheersen! Ik en het denken vertegenwoordigt een innerlijk conflict. Verspilling van energie, er is geen sprake van innerlijke vrede. Als de denker en het denken tegen elkaar wegvallen zal er direct sprake zijn van innerlijke vrede.
Goed, kun je me hier nog volgen?
De stilte in ons leven is geen product van zelfbeheersing. Maar het directe gevolg op de innerlijke transformatie. Als de waarnemer van de persoon een en hetzelfde blijken te zijn, feitelijk, wat dan?
Als de waarnemer en het leven niet verschillend zijn, wat dan?
Mijn aanwezigheid vraagt geen apart zelf, geen zelfbeheersing. Ik-en-mezelf of ik-en-het-denken. Het leven staat voor deze aanwezigheid.
Boeddha ontwaakte slechts. Er was voor hem niet langer een innerlijk zelf. Hij bereikte het nirvana, wat een verwijzing is naar het begrip: uitwaaien. Zoals een vlam van een kaars kan uitwaaien.
Ik ben geen Gautama de Boeddha of een Jiddu Krishnamurti of een Jezus Christus enzomeer. Ik ben het moment hier. Zonder enige vergelijking. Behalve dan dat we een licht voor onszelf kunnen zijn.
(Audio stem AI.)